σημερα θα δουλεψουμε την αποσταση του ειπα και το κλεισαμε βιαστικα..αυτη την προταση την ακουγα συχνα στα πρωτα τηλεφωνηματα μας..δεν την συμμεριζομουνα καθολου..τωρα πιστευω οτι καλο θα ηταν να την δουλεψω..δεν θα μιλησουμε καθολου σημερα κι απο το πρωι και ακομα και τωρα εχω πολλα νευρα..δεν αισθανομαι τοσο την αναγκη να του μιλησω καθε μερα μιλαμε..τον αισθανομαι λιγο σαν το φαρμακο μου στη κακη μου διαθεση..οταν τον ακουσω αλλαζει η διαθεση μου (ισχυει!!!) αλλα γιατι να ισχυει?? γιατι η διαθεση μου να εξαρταται απο εκεινον και απο τον οποιοδηποτε??δεν θελω..
γιατι οταν δεν ακουω αυτο που θελω να γκρινιαζω???να δημιουργω ενταση γιατι δεν μου ειπε το ταδε η να του λεω να μου πει οτι μαγαπαει κλπ. τι ειναι αυτα??γιατι??εγω δεν ημουν ετσι!!!τι αλλαξε???
δεν αντεχω να ειμαι ετσι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου