ετοιμασιες ετοιμασιες - σκεψεις

διακοπες φετος 2 ολοκληρες βδομαδες στην κρητη με τον φιλο μου..μενει εκει....

φευγω 7 αυγουστου, ηδη εχω αρχισει τις προετοιμασιες..ρουχα-μαλλια-μαγιω-διαφορα...

δεν ειμαι τοσο excited αλλα πιστευω οτι φταιει το γεγονος οτι προσφατως τα ξαναβρηκαμε μετα απο 7 μηνες νομιζω...

ευχομαι να περασουμε οσο καλυτερα γινεται...και να γυρισω πιο ερωτευμενη απο ποτε...

ευχομαι το ιδιο για ολους μας....πολλα κισσσσ

ισως τα ξαναπουμε πριν φυγω...εδω θα μαι αλλα οπως ειπα και στην προηγουμενη αναρτηση δεν μου βγαινει να γραψω οταν ειμαι καλα..δεν ξερω πως ακουγεται αλλα τι να πω??? ετσι ειναι...

παρατηρησεις...

οταν ειμαι καλα δεν γραφω εδω.......
η ανασφαλεια οσο πλησιαζουν οι διακοπες μου χτυπαει κοκκινο....
νομιζω οτι αρχιζω και μπαινω ξανα σε λανθασμενο τροπο σκεψης....
εχω ζωη....
δεν σκυβω το κεφαλι σε πραγματα που με ενοχλουσαν πριν και απαιτω σεβασμο...
νομιζω οτι το χανω παλι με το φαγητο αλλα αναγνωριζω το γιατι και προσπαθω να μην το χασω ολο.......
με τον φιλο μου ολα κυλανε τοσο ικανοποιητικα,ηρεμα και χαλαρα που με τρομαζει πολυ ωρες ωρες...
τρεμω στην ιδεα κατι απο ολα τα παραπανω δεν παει καλα και βρεθω παλι στο μηδεν...

ουφ ειμαι καλα και νομιζω οτι το ζω επιτελους....

πολλα κισσσ σε ολους σας

εικονα....

οπως παντα τον τελευταιο καιρο..ξυπναω αρκετα ευδιαθετη και ορεξατη..αλλα εχω παντα προβλημα στο να σηκωθω απο το κρεβατι..γιατι ο νεος τροπος ζωης που ΠΡΟΣΠΑΘΩ να υιοθετησω δεν μου το επιτρεπει...χαχχαχ συν οτι καθομαι μεχρι αργα στα παιδια κατω βλεπονταν σειρες η καμια ταινια..εκει αστοοοοο....τεσπα θελω να σας περιγραψω μια εικονα που ειδα σημερα.....

κατεβαινοντας την αγιου κωνσταντινου απο την ομονοια σταματαω σε ενα φαναρι..βλεπω μια κυρια σε ενα μπαλκονι ΠΡΩΤΟΥ ΟΡΟΦΟΥ να φερνει και να αφηνει πανω σε ενα τραπεζακι το δευτερο φλυτζανι καφε μαζι ενα ποτηρακι νερο..η πολυκατοικια ειναι αβαφτη, παλια και ασχημη!!!η θεα απο το μπαλκονι φανταζεστε 8.40 το πρωι αμαξια-εκνευρισμος -κινηση!!!η περιοχη εκει απο μονη της ειναι ασχημη με οσα συμβαινουν.....η κυρια τα αφηνει και μπαινει μεσα..κανω θλιβερες σκεψεις..βγαινει ενας κυριος καθεται, την φωναζει (φανταζομαι ειδα να λεει κατι προς το σπιτι) βγαινει δινουν ενα καθημερινο-πρωινο φιλι και χαμογελουν...και οι θλιβερες σκεψεις εφυγαν..αυτοι οι ανθρωποι μπορει να ειναι ευτυχισμενοι σκεφτηκα φευγοντας απο το φαναρι...

ολα θα πανε καλα...