στη ζωη μου εχω μεινει μεγαλο διαστημα σε περιοχες οπου ξυπνουσα ανοιγα το παραθυρο και εβλεπα μια απιστευτη θεα που συνδιαζε θαλασσα και γαληνη,εβλεπα το μπλε του ουρανου,τα συννεφα,τους κεραυνους και αλλα ομορφα πραγματα..νομιζα οτι χανοντας τα, δεν θα ημουν ποτε ευτυχισμενη...
λαθος!!!τιποτα δεν συγκρινεται με τον ουρανο και τα συννεφα που βλεπεις κατεβαινοντας την βασιλισσης σοφιας,οταν εισαι στο μοναστηρακι,απο το παραθυρο της δουλειας που με δυσκολια βλεπεις λιιιγοο τον ουρανο..αυτη η αγρια αντιθεση της γης και του ουρανου δεν συγκρινεται..και ετσι παρολο που μενω σχεδον στο κεντρο της αθηνας και δουλευω στο χειροτερο σημειο του κεντρου της αθηνας δεν εχω παρα να κοιταξω ψηλα..
καλο σκ...............
