τον τελευταιο καιρο μιλαμε παλι με τον πρωην..την πρωην λατρεια!!!χαχα ετσι τον αποκαλουσα..γιατι ειναι και ηταν μεγαλη λατρεια μου..η εξαρτηση μου..
τα τηλ κινουνται σε χαλαρο-φιλικο-εξομολογητικο στυλ..εχουμε γελασει, εχουμε μαθει πραγματα ο ενας για τον αλλον, προσπαθουμε να καταλαβουμε ο ενας τον αλλον καλυτερα, γενικως φαινεται κι οι δυο μας να επεξεργαζομαστε την ιδεα της επανασυνδεσης χωρις να το επιδιωκει καποιος ξεκαθαρα..εγω εχω παρατηρησει να δειχνει ενα διαφορετικο ενδιαφερον απο πριν απεναντι μου..μια διαλακτικοτητα που δεν υπηρχε στο ελαχιστο πριν!!!δεν ειναι οτι παζαρευει αλλα φαινεται με αυτο τον τροπο να δειχνει ετσι το ενδιαφερον του απεναντι μου.. ασχολειτε πολυ με τα δικα μου.. τεσπα υπαρχει πολυ καλη διαθεση για προσπαθεια...........
και σκεφτομαι!!! οσο μπορω!!!γιατι το συναισθημα πλημμυριζει...ειμασταν χωρια για 6-7 μηνες με κατι τηλεφωνηκα διαλλειματα πονου-μιλαγαμε και καταληγαμε να ριχνει ευθυνες ο ενας στον αλλον!!!οι ευθυνες και ο πονος απαλυνθηκαν το πασχα που μιλησαμε πλεον ηρεμα για το τι ακριβως μας συνεβη...
χωρισαμε γιατι εκεινος δεν μπορουσε να ανταπεξελθει σε οσα του αναλογουσαν στη σχεση που ειχαμε πχ ευθυνες-δεσμευση, ακομη δεν εχει κανει βασικα πραγματα που εχουν κανει αλλοι στην ηλικια του και παλευει να φτασει σε ενα αξιοπρεπες επιπεδο με μενα για να ειμασταν ισοτιμα μεσα στη σχεση που πηγαιναμε να κανουμε και μαζι με αλλα που προσπαθει, του επεσαν πολλα και φοβονταν μην αποσυντονιστει και να απομακρυνθει απο τους στοχους του..
εγω απο την αλλη πιεστικη-κυκλοθυμικη-ανηπομονη-ανωριμη
χωρισαμε με πολυ πονο στην καρδια μας γιατι δεν το θελαμε-γιατι επρεπε-κατι που δεν μπορουσα να καταλαβω με τιποτα στην αρχη!!!αν συνεχιζαμε θα εκανε κακο ο ενας στον αλλο!!θα μας εκτροχιαζε..
και καταληγω!!!επιτελους!!!τι θελω??θελω καποιον που με λατρευει!!που εκρινε σωστα και απομακρυνθηκε μεχρι να απεξαρτηθουμε μεχρι να αναγνωρισουμε καλυτερα τους ευατους μας και τα λαθη μας..εναν ανθρωπο που δεν μοιραζεται ευκολα πραγματα, που δεν δειχνει ευκολα τα συναισθηματα του, που εχει δειξει μεγαλη αδυναμια-ανασφαλεια, που ειναι επιρρεπης στο να το βαζει στα ποδια!!!ΑΛΛΑ με νοιαζεται πολυ, (πηρε πολυ βαρος για τον χωρισμο μας) με καταλαβαινει και ειναι προθυμος να προσπαθησει παραπανω, τον εμπιστευομαι οτι θα κανει οτι καλυτερο για μας και γενικως υπαρχει εμπιστοσυνη στην σχεση που εχουμε και ειχαμε και θελω να πιστευω οτι αν αποφασισουμε να το ξαναπροσπαθησουμε , θα ειναι ολα ξεκαθαρα!!!και δεν θα ξαναγινουν τραγικα λαθη..
ρε γαμωτο ειμαστε κι οι δυο τοσο ανασφαλεις ανθρωποι-χωρισαμε επειδη νομιζαμε οτι ο ενας δεν αγαπαει αρκετα τον αλλον!!!υποφεραμε 6-7 μηνες απο εγωισμους και πονο!!πιστευω ειλικρινα οτι υπαρχει μεγαλη αγαπη!!αλλα τι ειδους???μηπως παμε παλι για το γνωριμο, το ασφαλες επειδη δεν εχουμε κατι καλυτερο???θα ειμαστε ευτυχισμενοι??αν γινουν τα ιδια λαθη??
δεν ειναι ρε πουστη μου τυχαιο!!!οταν μου ανοιγεται-εκτιθεται (αυτο δηλαδη που θελω, να εκφραζεται..) εγω κανω πισω η τα γαμαω ολα!!!και η αποδειξη μου τωρα-μα με χωρισες-δεν μαγαπας πραγματικα!!ειμαστε δυο προβληματικοι- ανθρωποι οπως ολοι-εμεις λιγο παραπανω..τουλαχιστον παντα υπαρχει σεβασμος και εκτιμηση μεταξυ μας αλλιως δεν θα ξεχωρισαμε απο εκεινους που πανε στα παρατραγουδα!!!χαχαχα
ειμαι σκατα-μπερδεμενη!!δωστε ενα χερακι - με ειλικρινεια πως ακουγονται ολα αυτα?? δεκτη και η σκληρη αληθεια..ευχαριστω..
