απο που να αρχισω...οτι ημουνα χωρις ιντερνετ επι μια βδομαδα στη δουλεια??? και λοιπανε και τα αφεντικα??? εζησα το προσωπικο μου δραμα αλλα οπως παντα το ξεπερασα γρηγορα...
το σκ ηταν ηρεμο λογω ελλειψης χρηματων ( σπιτι, φαι, τν)
και ετσι γρηγορα γρηγορα εγραψα τα νεα της βδομαδας που περασε για μιλησω για χτες...
εχτες πηγα για πρωτη φορα σε στριπτιτζαδικο....ποτε δεν με απασχολησε το θεμα ουτε κανα απωθημενο ειχα,που εφτασα 30χρ και δεν ειχα παει..μου ηταν εντελως αδιαφορο το ζητημα..αλλα οταν μου το προτειναν σκεφτικα αμεσως "πρεπει να παω" ειναι κατι διαφορετικο "πρεπει να το κανω" - ειμαι σε φαση αλλαγης "πρεπει να κανω καινουρια πραγματα" (μα να παω σε στριπτιτζαδικο???) να δοκιμασω , να ζησω κλπ και το εκανα....και τι καλα που το εκανα.. απο που να ξεκινησω???απο το γελιο του να βλεπεις εναν γεροδεμενο τυπο να τριβεται στην φιλη σου, να χορευουν(με ρουχα) ηταν πολυ αστειο, οταν τα εβγαζαν οκ δεν κραταγα την κοιλια μου...εκει που καθεσαι να νιωθεις ενα χερι πισω σου, γυρνας και βλεπεις το παληκαρι να κανει τα δικα του στην πισινη μου..και αλλα...χαχχαχαχ...οταν βγηκα απο το μαγαζι και αφου ειχα φωτογραφηθει με ενα στολισμενο πεος που ειχαν στην εξοδο...ειπα-ποτε θα ξαναρθουμε και ολες συμφωνησαν το συντομοτερο...αλλα δεν θα εχει το ιδιο γελιο αν δεν ειναι βραδια γυναικων...οπως και να εχει ειναι τρομερη εμπειρια...και στα δικα σας κοριτσια...
